Gdybym była wersją siebie z moich marzeń przedsennych, to byłoby wspaniale. Dziś w nocy, przez komary, ok.trzy godziny przewracałam się z boku na bok, rozmyślając o tym, co mogłabym zrobić ze swoim życiem, gdybym tylko nie była tak leniwa. I gdybym mogła zrobić to wszystko już, teraz, o tej czwartej nad ranem, to uwierzcie mi, że bym zrobiła.
Codziennie ćwiczyłabym z Mel B. Zapisała się na aquaaerobik i jeździła na rolkach. Może nawet zostałabym podstarzałą baletnicą bez szans na karierę zawodową. Zrealizowałabym te wszystkie blogowe pomysły, które chodzą mi po głowie. Wróciła na studia, zapisała się na wszelakie kursy, doszlifowała język. Przeczytała zalegające książki, dokończyła rozpoczęte seriale. Częściej spotykała się z przyjaciółmi, chodziła do teatru, kina, wyprowadzała psa, utrzymywała porządek w szafie i zawsze miała nienaganną fryzurę. Wykorzystywałabym w pełni swój potencjał i nie marnowała czasu na głupoty. Och, wyimaginowana ja, to naprawdę cudo!
Ale może wtedy to już nie byłabym ja? Bez roztrzepanych włosów, bez wybierania filmowego wieczoru zamiast pójścia na pokaz, bez tony czekolady zamiast ćwiczeń, bez "a daj mi spokój, zdążę"? Może wtedy nie umiałabym już tworzyć tego, co robię teraz? Może to moje lenistwo jest mi niezbędne do prawidłowego funkcjonowania i tworzenia? Bo w końcu najlepsze pomysły pojawiają się w mojej głowie, właśnie wtedy, gdy leżę...
____________________________________________________________________________
#allblack musi być nawet w upały. Nie umiem za długo wytrzymać bez czerni. Obcisła czarna sukienka i oversizowe, haftowane kimono, to bardzo prosty, a zarazem bardzo efektowny zestaw. Dobry do noszenia od rana do wieczora. Zarówno na poranną kawę, jak i na wieczorne spotkanie przy drinku. Kobieco, ale wygodnie dzięki futrzanym klapkom. Buty na obcasie byłyby już za bardzo zobowiązujące.
